به ياد داشته باش

من عاشقت شده ام.
پسرم .....

توی دوست داشتنی رویاهای من!
امروز دانسته ام که خیلی وقت است به خودم فکر نمی کنم.

هرچیزی را همانطوری که تو می بینی حس می کنم.و قبل حرف زدن با هرکسی اول خیال می کنم تویی.
بعد یک کمی غرور برم می دارد و تازه شروع می کنم به حرف زدن.ناخودآگاه وجودم می گوید تو مرا می شنوی.
می گوید دوستم داری.
می گوید چقدر خوبست که ما خیلی شبیه همیم.
ناخودآگاهم می گوید اشتباه نمی کنم.اشتباه نمی گیریم.و تو هم اشتباهم نمی گیری.هیچ وقت...با هیچ کس.
توی دلم با تو حرف می زنم و بس که توی دلم جواب داده ای دیگر صدای تو را از صدای منی که درونم است نمی شناسم.
من عاشقت شده ام.چون تو بهترین کسی هستی که همان حرفی را می زنی که من دوست دارم.
صبور ترین رویای عاشقانه من.
بیا.نزدیک تر بیا.
یک جایی بایست که بدانم چقدر به هم نزدیکیم.
به خاطر من خم نشو.صاف بایست.
می خواهم به خاطر تو قدم را بلند کنم.می خواهم به خاطر تو اینقدر قدم را بلند کنم که دست از این زمین برداشته باشم.

آسمان...ستاره...ماه...تصویر سفید شب که هیچ کس آن را همانطوری که هست ندانسته.جز من...جز تو.
بیا.خیلی نزدیک تر بیا.اینقدر نزدیک تر که ندانم هوا را نفس می کشم یا تورا.
و تو هم سعی کن ندانی.
نزدیک تر بیا.بیا تا ندانی.هیچ چیزرا.
هیچ چیز بد این دنیا را.
از رویدادهای تلخ روز گرفته تا مهمترین خبراکتشافات علمی.
اصلا به ما چه که مردمان دیگر،به مسخره ترین رخداد های زندگی می گویند خبرهای روز.
اصلا به ما چه مردمان دیگر روزهای زیادی را به کشف چیزهای ساده صرف می کنند.
اصلا به ما چه.بیا حرف دیگران را بریزیم دور.
دانشمندها عشق را توی کتاب هایشان نخوانده اند.
فیلسوف ها هم به ایمان ما نرسیده اند.
هیچ کس بزرگی هنوز هیچ چیز خوبی ندانسته که به درد ما بخورد.
اصلا بیا اینقدر به هم نزدیک باشیم که یکی بشویم.
قسم می خورم تو باشم.قسم بخور که من بشوی.
بیا قسم بخوریم.اصلا به ما چه که دنیا می خندد.اصلا به او چه!